Charakterystyka rasy charcik włoski – wzorzec FCI nr 200 – zatwierdzony i opublikowany w październiku 2010 roku. Wersja polska ukazała się w styczniu 2011 roku.
CHARCIK WŁOSKI (Piccolo Levriero Italiano)
Kraj pochodzenia: Włochy
Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010
Przeznaczenie: Pies wyścigowy
Klasyfikacja FCI: Grupa 10: Charty
Sekcja 3: Charty krótkowłose
Bez prób pracy
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Charcik włoski pochodzi od chartów niewielkich rozmiarów, które żyły w starożytnym Egipcie na dworze faraonów. Poprzez Lakonię (Grecja), z której pochodzą liczne wyobrażenia na wazach, rasa trafiła V wieku przed naszą erą do Włoch. Jej największy rozwój przypadł na okres Renesansu na dworach magnackich. Nierzadko można odnaleźć charciki włoskie przedstawiane na obrazach największych włoskich i zagranicznych mistrzów tej epoki.
WYGLĄD OGÓLNY:
Pies wiotkiej budowy, o kwadratowej sylwetce; choć niewielki, to w każdym szczególe jest miniaturowym chartem, kwintesencją wyrafinowania, elegancji, wdzięku i szyku.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość tułowia jest równa lub nieco mniejsza od wysokości w kłębie. Długość czaszki równa jest połowie długości głowy. Długość głowy może stanowić do 40% wysokości w kłębie.
ZACHOWANIE / TEMPERAMENT:
Żwawy, czuły i łagodny.
GŁOWA:
Wąska i wydłużona.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: płaska, linie profilu równoległe, boki lekko zaokrąglone. Długość czaszki równa jest połowie długości głowy. Okolica podoczodołowa o wyraźnej rzeźbie. Umięśnienie głowy subtelne, wyraźne łuki nadoczodołowe, guz potyliczny niezaznaczony, bruzda środkowa tylko lekko zaznaczona.
Stop: bardzo słabo zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: ciemny, pożądany czarny, o rozwartych nozdrzach.
Kufa: zwężająca się ku końcowi.
Wargi: cienkie, dobrze przylegające do szczęk, brzegi warg bardzo ciemno pigmentowane.
Uzębienie: szczęki wydłużone, o siekaczach ustawionych w regularny łuk, mocnych w porównaniu do wielkości psa. Zęby zdrowe, uzębienie kompletne, osadzone prostopadle do szczęk. Zgryz nożycowy.
Policzki: suche.
Oczy: duże, okrągławe, wyraziste. Raczej frontalnie osadzone. Gałka oczna nie głęboko osadzona, ale nie wyłupiasta. Tęczówki ciemne. Powieki pigmentowane.
Uszy: osadzone bardzo wysoko, małe o delikatnej chrząstce; złożone, noszone do tyłu i noszone na karku i na górnej części szyi. Gdy pies ma napiętą uwagę, nasada ucha unosi się, a uszy skierowane są poziomo na boki.
SZYJA:
Linia górna lekko łukowata, linia górna szyi lekko załamana przy kłębie. Linia dolna lekko wypukła. Długość równa długości głowy. W kształcie ściętego klina, dobrze umięśniona. Sucha, bez podgardla.
TUŁÓW:
Długość tułowia jest równa lub nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie.Linia górna: prosta, okolica grzbietu i lędźwi wysklepiona. Wysklepienie lędźwi harmonijnie przechodzi w linię zadu.
Kłąb: dość wyraźnie zaznaczony. Szczyty łopatek blisko siebie.
Grzbiet: prosty, dobrze umięśniony.
Zad: bardzo spadzisty, szeroki i umięśniony.
Klatka piersiowa: wąska, solidna, ale elegancko ukształtowana, o lekko wysklepionych żebrach, głęboka, sięgająca do łokci.
Linia dolna: za stosunkowo krótkim mostkiem wznosi się niezbyt ostro ku brzuchowi.
OGON:
Nisko osadzony, cienki nawet u nasady, stopniowo ścieniający się ku końcowi. Noszony jest nisko i prosto w pierwszej połowie, a następnie zakrzywiony ku górze. Wyprostowany powinien sięgnąć stawu skokowego. Włos na ogonie krótki.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wygląd ogólny: w całości proste, pionowe, o suchym umięśnieniu.
Łopatka: raczej spionowana, o dobrze rozwiniętych, długich, suchych wyraźnych mięśniach.
Ramię: tworzy z łopatką kąt bardzo rozwarty, ramię ułożone równolegle do płaszczyzny pośrodkowej tułowia, nieco dłuższe od łopatki.
Łokcie: ani odstające, ani podstawione.
Przedramię: długość kończyny mierzona od ziemi do łokcia jest nieco większa od odległości od łokcia do kłębu; kościec bardzo lekki; przedramię widziane od frontu i z profilu ustawione idealnie prosto i pionowo. Przez całą długość ramienia przebiega wyraźna bruzda.
Śródręcze: suche, oglądane z profilu trochę nachylone.
Łapa: prawie owalna, mała z wysklepionymi i zwartymi palcami. Opuszki pigmentowane, nieduże. Pazury czarne lub ciemne w zależności od umaszczenia i koloru łapy, gdzie tolerowane są białe znaczenia.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: dobrze kątowane, oglądane z tyłu proste i równolegle.
Udo: długie, suche, niezbyt rozbudowane , z wyraźnie widocznymi poszczególnymi mięśniami.
Podudzie: bardzo ukośne, o cienkim kośćcu i bardzo wyraźnie widoczną bruzdą pomiędzy mięśniami. Nieco dłuższe od uda.
Śródstopia: oglądane z tyłu muszą być równoległe
Łapa: mniej owalna niż przednia, o wysklepionych i zwartych palcach. Opuszki i pazury dobrze pigmentowane, podobnie jak w przednich łapach.
CHODY:
Kłus sprężysty, harmonijny, trochę wysoki, przestrzenny, co oznacza, że przednie nogi mają dobry wykrok i od nadgarstka podnoszone są trochę do góry i zginane w nadgarstku. Galop szybki, o mocnych susach.
SKÓRA:
Cienka, dobrze przylegająca na całym ciele, z wyjątkiem łokci, gdzie jest nieco mniej napięta.
SZATA:
Sierść: Krótka, jedwabista i delikatna na całym ciele, bez najmniejszego śladu frędzli.
Maść: Jednolita: czarna, szara, izabelowata (jasnożółtawa/ beżowa) we wszystkich możliwych odcieniach. Kolor biały tolerowany jest wyłącznie na przedpiersiu i łapach.
WIELKOŚĆ i WAGA:
Wysokość w kłębie: psy i suki od 32 do 38 cm.
Masa ciała: psy i suki maksymalnie 5 kg
WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa.
- Ciągły inochód
- Hackney
- Krok niski, krótki
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Każdy pies wykazujący deformacje budowy lub zaburzenia charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.
- Wyraźnie zbieżne lub rozbieżne linie profilu
- Nos całkowicie lub w połowie odpigmentowany
- Grzbiet nosa wysklepiony lub wklęsły
- Przodozgryz lub tyłozgryz
- Oko porcelanowe, całkowita depigmentacja powiek
- Ogon noszony nad grzbietem
- Brak ogona lub ogon krótki, wrodzony lub nabyty
- Wilcze pazury
- Maść wielobarwna; biel poza klatką piersiową i łapami
- Wielkość poniżej 32 i powyżej 38 cm dla obu płci
WADY WYKLUCZAJĄCE Z HODOWLI:
- Tyłozgryz
- Wnętrostwo
UWAGA:
Samce muszą mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie opuszczone do moszny.